Posts
Rime Improvvisate
About Ludovico Strani, Λουδοβίκος Στράνης (in Greek, Wikipedia)
Was the father of Ludovico Strani the biological father of Dionysios Solomos? Samuel Strani (Zakynthos, 1741 - Zakynthos, 1812). Dionysios Solomos was born on April 8, 1798.
About Samuel Strani (Strané), British Consul in Patras
Σύμφωνα με αυτήν την εκδοχή, ο Σαμουήλ Στράνης ήταν εκείνος που απέκτησε τον Σολωμό με την Αγγελική Νίκλη, υπηρέτριά του και μετέπειτα υπηρέτρια του Νικολάου Σολωμού, αλλά έπεισε τον Νικόλαο Σολωμό να αναγνωρίσει λίγο πριν τον θάνατό του τον Διονύσιο σαν δικό του γιο, ώστε να αποφευχθεί ενδεχόμενο σκάνδαλο
Η σχέση του Στράνη με τον Σολωμό
Όσον αφορά την σχέση του Λουδοβίκου Στράνη με τον Διονύσιο Σολωμό επικρατούν δύο εκδοχές. Η μία θέλει τον Στράνη να είναι στενός φίλος του Σολωμού. Η άλλη θέλει τον Σαμουήλ Στράνη (ιταλ. Samuele Strani), πατέρα του Λουδοβίκου Στράνη, να είναι ο βιολογικός πατέρας του Σολωμού, επομένως, τους δυο τους να είναι αδέλφια. Σύμφωνα με αυτήν την εκδοχή, ο Σαμουήλ Στράνης ήταν εκείνος που απέκτησε τον Σολωμό με την Αγγελική Νίκλη, υπηρέτριά του και μετέπειτα υπηρέτρια του Νικολάου Σολωμού, αλλά έπεισε τον Νικόλαο Σολωμό να αναγνωρίσει λίγο πριν τον θάνατό του τον Διονύσιο σαν δικό του γιο, ώστε να αποφευχθεί ενδεχόμενο σκάνδαλο. Ο Νικόλαος Σολωμός παντρεύτηκε μάλιστα την Αγγελική Νίκλη την προπαραμονή του θανάτου του και έτσι αναγνώρισε τον Διονύσιο Σολωμό, καθώς και ένα ακόμη παιδί που είχε αποκτήσει μαζί της, τον Δημήτριο, ως νόμιμα τέκνα του. Ο Λουδοβίκος Στράνης, πάντως, συνέχισε να έχει στενή επαφή με τον Διονύσιο Σολωμό ως αδελφός του και γι' αυτό συχνά τον φιλοξενούσε στην έπαυλή του. Μάλιστα, όταν ο Σολωμός μεγάλωσε, ο Στράνης αισθάνθηκε χρέος να χρηματοδοτήσει τις σπουδές του στην Ιταλία. Τον βοήθησε, επίσης, στην έκδοση των πρώτων ποιημάτων του, ερχόμενος σε επικοινωνία με τον Ούγκο Φόσκολο. Ο Σολωμός έχει γράψει δύο ποιήματα αφιερωμένα στον Λουδοβίκο Στράνη, "Προς τον κύριον Λοδοβίκον Στράνη" και "Προς τον Λοδοβίκο Στράνη", τα οποία παρατίθενται παρακάτω.
"Προς τον κύριον Λοδοβίκον Στράνη"
Λίγα γιούλια εγώ σου στέρνω
και στο σπίτι σου τα σπέρνω,
εις το οποίον ήλθε η Θεά,
οπού ονόμασαν Υγειά.
Ροδοδάχτυλα τα χέρια
και τα μάτια ωσάν αστέρια·
έχει μάγουλο ωσάν μήλο·
με χαμόγελο το χείλο,
οπού δίνει ένα φιλί
και ξανάρχεται η ζωή.
Αλλά πώς συχνά συχνά
η ομορφότατη Θεά
με το μάτι το γλυκό
κοιτάει θάλασσα, ουρανό;
Εκατάλαβα γιατί·
α! την ώρα καρτερεί
να σε πιάσει από το χέρι
να σε πάει και να σε φέρει.
(Διονύσιος Σολωμός)
Λίγα γιούλια εγώ σου στέρνω
και στο σπίτι σου τα σπέρνω,
εις το οποίον ήλθε η Θεά,
οπού ονόμασαν Υγειά.
Ροδοδάχτυλα τα χέρια
και τα μάτια ωσάν αστέρια·
έχει μάγουλο ωσάν μήλο·
με χαμόγελο το χείλο,
οπού δίνει ένα φιλί
και ξανάρχεται η ζωή.
Αλλά πώς συχνά συχνά
η ομορφότατη Θεά
με το μάτι το γλυκό
κοιτάει θάλασσα, ουρανό;
Εκατάλαβα γιατί·
α! την ώρα καρτερεί
να σε πιάσει από το χέρι
να σε πάει και να σε φέρει.
(Διονύσιος Σολωμός)
"Προς τον Λοδοβίκο Στράνη"
Ω ρόδα τρεχάτε
στου Βίκου να πάτε,
κι άλλ’ άνθια θα ευρείτε
μαζί να δεθείτε,
ως δένονται οι φίλοι
με νου και με χείλη.
Τρεχάτε τρεχάτε
στου Βίκου να πάτε,
πλια τον Ταγιαπέρα
να μην καρτερεί
με τέτοιαν ημέρα
τί μπαίνουν γιατροί;
Ας έβγει να πάει
κουλούρα να φάει,
να πιει με τη λάλα
το τε με το γάλα.
Ω ρόδα, τρεχάτε
στου Βίκου να πάτε,
αλλά όποτε φθάστε
το χρώμα να χάστε.
Ας πάει κειο το χρώμα
στου Βίκου το στόμα
ποτέ του απ’ εκεί
να μη μαρανθεί!
(Διονύσιος Σολωμός)
No comments:
Post a Comment