Which Glitsa? Epirot Shepherds' Staffs and Crooks; Vitsa Glitsas; ΄οι γλίτσες μου στιν Βίτσα

Can you guess which is my favourite Epirot glitsa (shepherd's staff)?

Depending on the situation (the possibility of meeting brown bears, wild boar or aggressive shepherds' dogs), or on the relative heights of visitors, my favourite glitsa is the first one I ever bought, about 34 years ago, the shortest one with the exquisite carving - a fine example of authentic folk-art (laiki techni).

The two short ones at the back (almost hidden) came from Hungary.

I wish I could take one or two back to Dorset, but they're difficult to take on the plane.

Walking-sticks in situ: (Oi glitses mou stin Vitsa). Various close ups of my old and well-worn favourite:

Misios Bridge, at the bottom of the Vikos Gorge. What happened to the walkers?

From Neoelliniki Laiki Techni, by Demetris Stamelos, Athens, 1975 (p. 63):

Recommended by Demetris Dallas:

Η πένα και η γκλίτσα - Εθνοτική και εθνοτοπική ταυτότητα στο Ζαγόρι τον 20ο αιώνα

Ο Βασίλης Κ. Δαλκαβούκης γεννήθηκε στα Γιάννενα. Σπούδασε Ιστορία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στον Tομέα Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας και Λαογραφίας με πεδίο έρευνας το Ζαγόρι (2001).

Σχετικά με το βιβλίο

Στην παρούσα μελέτη ο χώρος της έρευνας είναι το Ζαγόρι της Ηπείρου, όπου οι εθνοτικές ομάδες των Βλάχων, των Σαρακατσάνων και των Γύφτων συγχρωτίστηκαν επί μακρόν με το ντόπιο πληθυσμιακό στοιχείο, τους Ζαγορίσιους, διαμορφώνοντας με ποικίλους τρόπους εθνοτοπική συλλογική ταυτότητα. Στο βιβλίο προσεγγίζονται αναλυτικά οι διαδικασίες σχηματισμού της ταυτότητας αυτής με τις διαφορετικές της όψεις, καθώς και η λειτουργικότητά της στο πεδίο του κοινωνικού ανταγωνισμού, ιδιαίτερα εκείνου ανάμεσα στις πιο δυναμικές από τις ομάδες αυτές, τους Ζαγορίσιους και τους Σαρακατσάνους.