Self-Exile (On Leaving Corfu)

We’ve sent the last (?) five cubic meters to England, and I’ve just dismantled my office desk and the bookcases. The ‘Corfu Blues’ proved to be a self-prophetic title.

Cavafy's poem, The City, always comes to mind at such times of regret and imminent departure :

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -- μη ελπίζεις --
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γή την χάλασες.

"Since that I

Must die at last, 'tis best

To use myself in jest

Thus by feign'd deaths to die".

(John Donne)

Oute ena efcharisto, Jenny Karezi

From the film